بررسی اثر ترانشه های v شکل جهت کاهش ارتعاشهای محیطی ناشی از حرکت قطار

حمل و نقل ریلی با تکیه بر افزایش بار محوری و سرعت، در سالهای اخیر با پیشرفت قابل توجهی روبرو بوده است. چنان که سروصدا و ارتعاش زمینی ناشی از سیستمهای حمل و نقل ریلی کنترل نشود می تواند تاثیرات قابل توجهی بر مناطق مسکونی و دیگر مکانهای حساس در برابر ارتعاش بگذارد. مرور ادبیات فنی موجود در خصوص کنترل ارتعاشهای ناشی از حرکت قطار بر سازه های اطراف، نشان دهنده آن است که روشهای متنوعی برای کنترل ارتعاشهای در خطوط ریلی در مسیر انتشار امواج ارتعاشی و همچنین سازه دریافت کننده توسط پژوهشگران گوناگون ارایه شده است. در این بین، از عمده روشهای ارایه شده در منبع و مسیر می توان به حفر ترانشه در طرفین خط اشاره نمود. با توجه به آنکه در مورد تاثیر شکل ترانشه های کناری بر کاهش ارتعاشها پژوهش مشخصی صورت نگرفته است، بنابراین پژوهش حاضر با تمرکز بر ترانشه باز، به بررسی اثر ترانشه های مثلثی شکل ) پله ای شکل ( در مقایسه با ترانشه مستطیلی در کاهش ارتعاش پرداخته و در آن برای این منظور از مدلسازی پدیده ارتعاش ناشی از حرکت قطار با بوژی md36 در سرعتهای گوناگون و با روش عددی اجزاء محدود/نامحدود استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که کارآیی ترانشه مثلثی نسبت به ترانشه مستطیلی معادل، بالاتر است، زیرا بیشینه  ar (نسبت کاهش دامنه ارتعاش( برای جابجایی نقاط قبل از ترانشه v شکل برای سرعت عبور 80 km/hr و 120 km/hr در مقایسه با ترانشه مستطیلی مقادیر کمتری را نشان داده است.